Cień (termin wprowadzony przez C.G. Junga) to odrzucana lub niedostrzegana przez nas część nas samych. Najczęściej pojawia się w snach (jako postać tej samej płci, co śniący, lub rzadziej zwierzę), ale może objawić się także gdy jesteśmy zmęczeni lub chorzy i robimy coś, czego nikt by się po nas nie spodziewał – znienacka urządzamy awanturę, odmawiamy pomocy, wyśmiewamy czyjeś zachowanie lub dobre intencję.
Cień zazwyczaj jest niezdarny, trochę zły, społecznie niedostosowany i robi wszystkie te rzeczy, do których my nie jesteśmy zdolni. Zdarza się jednak, że nie dostrzegamy w sobie jakiejś mocnej strony lub swojego potencjału i wtedy ta część nas może pojawić się we śnie lub wywoływać u nas bardzo mocne reakcje, gdy spostrzeżemy ją u kogoś innego (tzw. projekcja).
Cieniem kryminalistów jest człowiek skory do pomocy innym, opiekuńczy, a cieniem duchownych – grzesznik. Skromna, nieśmiała kobieta w snach może stawać się wyzwoloną femme fatale, a zakompleksiony, introwertyczny nastolatek orłem szybującym w przestworzach.
Chcesz dowiedzieć się więcej? Przeczytaj Marie-Louise von Franz Ścieżki snów
J.W.
